دعايت مي کنم، عاشق شوي روزي بفهمي زندگي بي عشق نازيباست دعايت مي کنم با اين نگاه خسته، گاهي مهربان باشي ... به لبخندي تبسم را به لب هاي عزيزي هديه فرمايي بيابي کهکشاني را درون آسمان تيره شب ها بخواني نغمه اي با مهر دعايت مي کنم، در آسمان سينه ات خورشيد مهري رخ بتاباند دعايت مي کنم، روزي زلال قطره اشکي بيايد راه چشمت را سلامي از لبان بسته ات، جاري شود با مهر دعايت مي کنم، يک شب تو راه خانه خود گم کني با دل بکوبي کوبه مهمانسراي خالق خود را دعايت مي کنم، روزي بفهمي با خدا تنها به قدر يک رگ گردن، و حتي کمتر از آن فاصله داري و هنگامي که ابري، آسمان را با زمين پيوند خواهد داد مپوشاني تنت را از نوازش هاي باراني دعايت مي کنم، روزي بفهمي گرچه دوري از خدا، اما خدايت با تو نزديک است دعايت مي کنم، روزي دلت بي کينه باشد، بي حسد با عشق، بداني جاي او در سينه هاي پاک ما پيداست شبانگاهي، تو هم با عشق با نجوا بخواني خالق خود را اذان صبحگاهي، سينه ات را پر کند از نور ببوسي سجده گاه خالق خود را دعايت مي کنم، روزي خودت را گم کني پيدا شوي در او دو دست خاليت را پرکني از حاجت و با او بگويي: بي تو اين معناي بودن، سخت بي معناست دعايت مي کنم، روزي نسيمي خوشه انديشه ات را گرد و خاک غم بروباند کلام گرم محبوبي تو را عاشق کند بر نور دعايت مي کنم، وقتي به دريا مي رسي با موج هاي آبي دريا به رقص آيي و از جنگل، تو درس سبزي و رويش بياموزي بسان قاصدک ها، با پيامي نور اميدي بتاباني لباس مهرباني بر تن عريان مسکيني بپوشاني به کام پرعطش، يک جرعه آبي بنوشاني دعايت مي کنم، روزي بفهمي در ميان هستي بي انتها بايد تو مي بودي بيابي جاي خود را در ميان نقشه دنيا برايت آرزو دارم که يک شب، يک نفر با عشق در گوش تو اسم رمز بگذشتن ز شب، ديدار فردا را به ياد آرد دعايت مي کنم، عاشق شوي روزي بگيرد آن زبانت دست و پايت گم شود رخساره ات گلگون شود آهسته زير لب بگويي، آمدم به هنگام سلام گرم محبوبت و هنگامي که مي پرسد ز تو، نام و نشانت را نداني کيستي معشوق عاشق؟ عاشق معشوق؟ آري، بگويي هيچ کس دعايت مي کنم، روزي بفهمي اي مسافر، رفتني هستي ببندي کوله بارت را تو را در لحظه هاي روشن با او دعايت مي کنم اي مهربان همراه تو هم اي خوب من گاهي دعايم کن