بچه که بودیم برای خنده هم که بود، می گفتند ایران حتی نمی تواند آفتابه بسازد. تازه اگر آفتابه بسازد برای سوراخ کردن لوله آفتابه محتاج کشورهای دیگر هستیم.

البته همه این ها ناشی از یک نوع روحیه خودباختگی و انگیزش‌های خیابانی برای بی هویت کردن ملت بود. شاید اگر کمی چشمانمان را باز می کردیم و به اطراف نگاهی می‌انداختیم از زکریای رازی تا ابن‌سینا، از خوارزمی تا شیخ بهایی و حتی در زمان ما آدم‌هایی مثل پروفسور حسابی همه از کسانی بوده اند که به نوعی توانسته اند دنیا را تحت تأثیر تلاش های خود قرار بدهند حالا شما این هویت واقعی را در کنار فرهنگ بی‌هویتی ساخت آفتابه بگذارید، معلومه که دو دو تا چهارتاست.

بد نیست زندگی پروفسور حسابی را فیلم کنیم و بهش نگاه بیاندازیم. آدمی که برای ما یک صد متر از خاک کره ماه را با پول جیبش خریداری کرده تا در آینده ایران بتواند در آنجا کارهای تحقیقاتی و پژوهشی کند این تلاش ها در همان دوره ای است که به ما می گفتند نمی توانیم آفتابه بسازیم اما داشتیم آدم هایی که برای صد سال آینده ما برنامه ریزی و تلاش کرده اند.

مهم اینه که خودمان چقدر برای خودمان شخصیت و ارزش قائل شویم. همین و بس.

امسال هم که سال تولید ملی است. قطعا الان خیلی‌ها به فکر برنامه ریزی برای آینده من و شما هستند و خیلی‌ها هم دنبال تخریب روحیه اعتماد به نفس مردم و تمسخر ارزش‌های اجتماعی.

امروز وقتی خبرگزاری مهر را می‌دیدم، یک گزارش تصویری برام خیلی جالب اومد. روتیترش تولید ملی بود و تیترش، کارخانه تولید دمپایی. خوبه مثل بی بی سی از کارخانه ...سازی ایران گزارش تهیه نکرده و این را به تولید ملی نچسبانده. اما نمی دانم کسیکه این را منتشر کرده با سواد بوده یا بی سواد، قصد هویت بخشی داشته یا قصد تحقیر. نمی دانم از داشتن غرض رسانه‌ای است یا نداشتن سواد رسانه‌ای مطلوب. اما هر چه هست ایرانی همیشه بیدار است و افکار عمومی بهترین قاضی.

گزارش تصویری مهرنیوز، اینجا: http://bitly.com/KCE6Yy